Građeni pod uticajima vizantijske arhitekture, romanike i baroka, srpski manastiri odlikuju se velikom stilskom raznovrsnošću i lepotom živopisa. Tako u njima možete videti neke od najlepših fresaka srednjeg veka oslikanih u stilu veštih slikara Vizantije. Njihov nastanak blisko je povezan s nastankom srpske države, tako da srednjevekovni srpski vladari nisu štedeli novca kada su podizali velelepne zadužbine u kojima su i krunisani i sahranjivani.
U srednjem veku, u većini evropskih zemalja crkva je predstavljala centar duhovne i kulturne delatnosti, te su i srpski manastiri ubrzo postali važni centri obrazovanja i kulture. U najtežim vremenima srednjevekovni srpski manastiri predstavljali su čuvare nacionalnog identiteta srpskog naroda.
U Srbiji se nalazi više od dve stotine manastira od kojih su 54 proglašena spomenicima kulture, a nekoliko srednjevekovnih srpskih svetinja zaštićene su na međunarodnom nivou. Tako su se na Uneskovoj listi svetske kulturne baštine našli: Stari Ras sa Sopoćanima, manastir Studenica i srednjevekovni srpski manastiri na Kosovu i Metohiji – Dečani, Gračanica, Pećka patrijaršija i Bogorodica Ljeviška.
