Tragovi praistorijske kulture pronađeni na lokalitetu Lepenski Vir, koji datiraju iz perioda 7.000 godina pre nove ere, doneli su ovom arheološkom nalazištu nadimak – kolevka Evrope. Kulturu Lepenskog Vira s vremenom su zamenile neolitske kulture Starčeva i Vinče o čemu svedoče ostaci građevina, oruđa, oružja i pokućstva, koji nam između ostalog govore i o velikom značaju Dunava za razvoj praistorijskog čoveka. 
Locirana na samoj granici rimskog carstva, Srbija je zemlja na čijoj su se teritoriji nekada vodile važne borbe za širenje imperije ali i za njen opstanak. O tome svedoče i brojni ostaci gradova i puteva koji su nastali u više od šest vekova vladavine Rimljana ovim prostorima, ali i veliki broj rimskih imperatora koji su rođeni na teritoriji Srbije – ni manje ni više nego njih 16! Zbog velikog značaja arheoloških nalazišta za razumevanje rimske kulture i istorije, rimski lokaliteti iz Srbije našli su se na kulturnoj ruti Saveta Evrope, dok su ostaci velelepne rimske palate Feliks Romulijana upisani na Uneskovu listu svetske kulturne baštine.
 Duhovni i kulturni život srednjevekovne Srbije odvijao se u okviru crkve, zbog čega brojni pravoslavni manastiri predstavljaju najvažnije spomenike ove epohe. Izgrađeni u periodu od 12. do 17. veka, dobro očuvani i bogato ukrašeni nekim od najlepših fresaka tog vremena, srpski manastiri predstavljaju važan deo ne samo srpskog, već i svetskog kulturnog nasleđa.
Zbog velikog kulturno-istorijskog značaja, tri manastirska kompleksa (Stari Ras sa Sopoćanima, manastir Studenica i skup manastira na Kosovu i Metohiji) upisani su na Uneskovu listu svetske kulturne baštine.