U petak 22. oktobra, od 19.00 časova, Galerija RIMA u Beogradu otvara izložbu crteža Vladimira Veličkovića (1935-2019). 

Proslavljeni umetnik, čijem je crtačkom opusu galerija posvetila šestotomnu monografiju Veličković - crteži 1955-2019, na izložbi je predstavljen korpusom radova nastalih između 1959. i 1971. godine (uključujući i jedan crtež s početka osamdesetih godina).

Fokus izložbe je na crtežima iz sedme decenije XX veka – prelomnom periodu u Veličkovićevom stvaralačkom razvoju, kada umetnik prelazi iz neonadrealističkog u širi međunarodni diskurs nove figuracije. Šezdesete godine ujedno su decenija prvih velikih uspeha na nekim od najznačajnijih smotri likovnih umetnosti u zemlji i inostranstvu. Zahvaljujući Nagradi za slikarstvo na Pariskom bijenalu 1965. godine, koja je podrazumevala stipendiju za boravak u Parizu, Veličković se od 1966. godine preselio u glavni grad Francuske gde je živeo i stvarao do kraja života.

S obzirom na to da je crtež imao temeljnu ulogu u svim transformacijama kroz koje je prolazio Veličkovićev model slike, selekcija crteža na petoj po redu Veličkovićevoj izložbi u Galeriji RIMA, podseća na ovaj značajni period kroz reprezentativne radove među kojima su Železničar (1959) i Utopljenik (1962), pandani istoimenih Veličkovićevih slika, Kompozicija nastala u Majstorskoj radionici Krsta Hegedušića 1962. godine, Rasporeni cvet i Figura izlagani na Bijenalu u Sao Paolu 1963. godine, kao i Slepi miš prikazan na Pariskom bijenalu 1965. godine.

Počevši od figura s kraja pedesetih godina, preko onih nastalih 1962/1963. godina, do crteža iz druge polovine sedme i početka osme decenije, poput onog iz serije Glava (1965), Erekcija (1969) i Oratora (1971), izložba u Galeriji RIMA nudi evolutivnu liniju na kojoj su se razvile neke od osnovnih odlika savremenosti Veličkovićevog slikarstva šezdesetih godina, među kojima autorka teksta u katalogu izložbe Nevena Martinović posebno izdvaja: aproprijaciju fotografije, paroksizam agresije i akumulaciju oblika.