Izložba„Salaši - između idealizovanog i stvarnog“ u Etnografskom muzeju u Beogradu otvara se u četvrtak, 28. jula u 20.00 časova. Izložbu će otvoriti dr Ljiljana Gavrilović, naučni saradnik u Etnografskom institutu SANU. Autori izložbesu Vesna Nedeljković Angelovska, muzejska savetnica i Feđa Kiselički, muzejski fotograf Muzeja grada Novog Sada.

Porodična gazdinstva na obradivom zemljištu, udaljena od naselja, poznata pod imenom salaši, još uvek mogu da se nađu u plodnoj ravnici Vojvodine. Poljoprivredna proizvodnja od koje su ljudi na salašima živeli bila je u tesnoj vezi sa njihovim mestom stanovanja. To znači da su se kuće, zajedno sa svim ekonomskim objektima, nalazile na samom imanju, a imanje se sastojalo od obradivog zemljišta, voćnjaka i livada. Pored povezanosti stanovanja i privređivanja, važna karakteristika salaša bila je njihova izolovanost, odnosno njihova fizička udaljenost od naselja – sela i gradova.

Salaši Vojvodine su bili rasuti širom atara, alisu početkom 21. veka ostali naseljeni uglavnom samo oni koji su bili pored asfaltiranih puteva i oni koji su, vremenom, srasli sa obližnjim mestima. Sa nestajanjem salaša nestao je i salašarski način života, koji, iako se u stvarnosti sastojao od napornog rada sa neizvesnim rezultatom, za stanovnike ove regije predstavlja ideju o idili i izobilju.

Zahvaljujući Ljubomiru Grubiću, Vladimiru Červenki i Feđi Kiseličkom na izložbi su prikazane fotografije zabeležene tokom etnološkog istraživanja salaša Bačkog Petrovog Sela. One prenose emocije koje se ne bi mogle iskazati rečima. Pored izbora fotografija izložba sadrži i tehničke crteže tlocrta osnovnih tipova salaša.