Tokom osmadesetih godina Terra je u okviru bivše Jugoslavije stekla izuzetan ugled među vajarima, te je bilo prestižno dobiti šansu za rad u Simpozijumu. Atmosfera je bila izuzetna, stvaralačka, nestvarna, činilo se ponekad metafizička. Umetnici i kritičari u velikom broju hrlili su u Terru bar na jedan dan da osete ovu atmosferu. Njihov stalni dijalog delimično je inicirao nastanak novog pratećeg projekta.
Pritisak na Terru je bio snažan, te da bi omogućili većem broju umetnika da eksperimentišu i realizuju svoje umetničke poetike u terakoti domaćini su (tu pre svega mislim na Slobodana Kojića kao rukovodioca Terre) osluškujući potrebe umetnika i kritičara, a posebno oslanjajući se na ideju Save Stepanova, osmislili prateći projekat pod nazivom Koncept. On je započeo sa realizacijom 1991. godine i imao je 8 izdanja sve do 1998, godine kada je realizovano poslednje izdanje. Ovaj projekat je okupio veliki broj umetnika i kritičara koji su u njemu učestvovali. Zamišljen je tako da svake godine jedan kritičar postavlja temu i vrši selekciju umetnika koji borave u Kikindi i Simpozijumu nekoliko dana (2-3). Broj umetnika je varirao i kretao se od 17- 33. Njihov pristanak da učestvuju je značio da prihvataju zadatu temu i da u okvru nje razvijaju svoj novi plastički koncept manjeg formata (galerijski format), Ovakav format bio je primeren njihovoj dužini boravka u Simpozijumu i mogućnosti realizacije rada u kratkom vremenskom periodu. U projektu su uvek učestvovali i umetnici iz redovnog saziva, a njima su se pridruživali ostali.
Otvorenost i tolerancija Terre kao i njena ljubav i afinitet prema eksperimentu najbolje su se mogli transponovati kroz projekat Koncept. On je bio pristupačan, ne samo vajarima već i umetnicima iz drugih umrtničkih disciplina: slikarima, grafičarima, fotografima...svim onima koji su imali potrebu da se, makar na kratko izraze kroz ovaj podatni prirodni materijal koji je činila terakota. Mali format skulptura je bio zahvalniji za različite eksperimente, za pokušaje inoviranja, traženja novog izražajnog rešenja, za procesualni rad...
U projektu je učestvovalo sedam umetničkih kritičara: Sava Stepanov (teme: Kocka-1991. Stub-1992.), Irina Subotić (tema Zemlja-Nebo-1993.), Bela Duranci (tema Brazda-1994.), Vesna Đurđević (tema Pečat-1995.), Svetlana Mladenov (tema Ukrštanje-1996), Aleksandra Estela Bjelica (tema Krug-1997), Ljiljana Ćinkul (tema Kuća-1998.). Na ove teme istraživalo je preko 200 umetnika.
Na izložbi u Muzeju Terra svojim plastičkim konceptima predstaviće se umetnici: Kosta Bogdanović, Miroslava Kojić, Slobodan Kojić, Aleksandar Bukvić, Mladen Marinkov, Pavle Pejović, Ante Marinović, Đorđije Crnčević, Slavoljub Radojčić, Sreten Milatović, Dobrivoje Krgović, Tanja Ostojić, Zoran Pantelić, Gabrijel Glid, Nenad Šoškić, Rastislav Škulec, Slobodan Era Milivojević, Dušan Petrović, Dragoslav Krnajski, Nina Kocić, Milan Ramaji, Darija Kačić, Dušan Otašević, Dejan Anđelković /Jelica Radovanović, Marina Popović, Mileta Prodanović, Dragana Parlać, Milan Blanuša, Miroljub Stamenković, Anka Burić