Na 80 grafičkih listova umetnik iznosi sopstveni, strogo izbalansirani pogled na lik rimskog imperatora Gaja Flavija Valerija Aurelija Konstantina (272 – 337), istorijsku ličnost koja je dalekosežnošću svojih poteza obeležila civilizacijske tokove.

Istovremeno, autor se sa podjednakim interesovanjem bavi načinom na koji su potonja pokolenja kroz likovni izraz čuvala sećanje na prvog hrišćanskog vladara koji je Milanskim ediktom 313. godine izveo hrišćane iz katakombi i dopustio da započnu slobodno ispovedanje svoje vere.