Manastir Mileševa nalazi se u neposrednoj blizini Prijepolja, u dolini reke Mileševke. Od Beograda je udaljen 290 km i može se doći autoputem Miloš Veliki. Put vas dalje vodi kroz Čačak, Požegu, Užice, Zlatibor, Novu Varoš i nakon 6 km od Prijepolja, dolazite pred manastir.
Sam prilaz je veoma lep. U daljini ćete prvo ugledati kupole manastira (koje su inače neobično visoke za raški stil), a potom i čitav kompleks sa konacima i manastirskom riznicom.
Manastir je u prvoj polovini XIII veka podigao kralj Vladislav (sin kralja Stefana Prvovenčanog). I baš kao što je njegov otac podigao Žiču, a deda Studenicu, tako je i on sagradio Mileševu kao grobnu crkvu. Svi pomenuti manastiri izgrađeni su u raškom stilu koji je bio karakterističan za doba Nemanjića (XII i XIII vek).
Arhitektura manastira
Kao što je karatkeristično za rašku arhitektonsku školu, crkva je jednobrodna bazilika prvobitno sa jednom kupolom nad centralnim delom. Tek kasnije prilikom restauracije, dodata je kupola i nad pripratom. Takođe, na fotografiji se može videti da crkva ima dve bočne, niske pevnice, i dve bočne apside. Manastirska crkva je posvećena Svetom Vaznesenju Gospodnjem.
Prvobitno je izgrađen naos crkve i priprata, a godine 1235., manastir Mileševa dobija još jednu pripratu. Kralj Vladislav je nju dozidao kako bi tu sahranio svog strica Savu. Sveti Sava je bio prvi srpski arhiepiskop i sa svojim bratom je podigao manastir Žiču (nedaleko od Kraljeva) i u nju smestio sedište srpske arhiepiskopije. Na svom putu po zemljama Istoka, Sava se razboleo i umro u Trnovu (Bugarska) 1236. godine. Njegovo telo je preneto u manastir Mileševa godinu dana kasnije i tu je sahranjen u priprati koju je kralj Vladislav dozidao.
Mileševa tim činom postaje kultno mesto, podiže se ugled i inače poštovanom i cenjenom manastiru. Manastir postaje mesto hodočašća u koji dolaze brojni vernici. To je možda i bio razlog zbog čega su Turci 1594. godine odneli mošti Svetog Save u Beograd i spalili ih na Vračaru. Time su, verovatno, želeli da unište kult koji je Sveti Sava imao u srpskom narodu. Ne samo da nisu uspeli u tome, nego se danas na tom mestu nalazi najveći pravoslavni hram na Balkanu – hram Svetog Save.
U manastiru Mileševa je radila jedna od prvih srskih štamparija. Kao i drugi objekti, Mileševa je doživela izvesna stradanja. Turci su konake spalili, a manastir opljačkali. Postoje neki podaci da je crkva opljačkana još jednom, krajem XVIII veka.
Najvažnija obnova je izvedena u drugoj polovini XIX veka. Tada su podignuti krovovi i kupole, dozidana poluporušena apsida. Ne može se sa sigurnošću tvrditi, ali čini se da je tom prilikom crkvi naneta i velika šteta! Pretpostavlja se da je porušen zid između naosa i unutrašnje prirpate i da je tada srušena kompozicija Uspenje Bogorodice kao i deo Nemanjinog portreta. Činjenica je da je unutrašnji prostor naosa znatno proširen, ali je crkvi naneta trajna šteta.
Rekli smo da je manastir doživeo velika stradanja, zbog čega i ne čudi da su freske delimično čuvane. Freske manastira spadaju u red monumentalnog slikarstva našeg srednjeg veka. Nisu očuvane ni u prvobitnom izgledu ni u broju. Prazna je kupola, prazni su svodovi i gornji delovi zidova.
Među freskama najviše se ističe Beli anđeo – deo kompozicije Mironosice na Hristovom grobu. Na kompoziciji se vidi anđeo u belom hitonu, koji pokazuje na prazan grob Isusa Hrista, ukazujući na čudo Hristovog vaskrsenja.
Osim ove kompozicije, uočavaju se i vladarski portreti: figura Stefana Nemanje, Svetog Save, Stefana Prvovenčanog, kralja Radoslava itd. Takođe, na freskama se može videti i praznik Blagovesti, zatim freska Mladog apostola itd.
Fotografisanje unutrašnjosti je zabranjeno, ali neke od kompozicija možete pogledati ovde.
Prvi satelitski prenos video signala između najstarijeg kontinenta i Severne Amerike uspostavljen je 60ih godina prošlog veka, a među prvim kadrovima prikazana je freska Belog anđela, zbog čega je Beli anđeo prepoznat kao simbol mira! Freska se nalazi u crkvi, na južnoj strani (u naosu)
Nakon što završite obilazak manastira, možete sedeti u porti na klupicama i jednostavno uživati u tišini. Ovde se jedino mogu čuti žubor potoka i crkvena zvona. Isto tako, možete izaći iz porte i odmah preko puta se nalazi suvenirnica, a odmah do nje gostionica u kojoj možete popiti kafu, pojesti nešto slatko, a platiti spram svojih mogućnosti. Takođe, moguće je prenoćiti u konacima manastira Mileševa.
Kontakt telefon za rezervaciju konaka za prenoćište: +38164 800 49 59 ili putem mejla milesevakonak@gmail.com
Autor fotografija: Nikola Stojković
Ja sam Nikola. Zaljubljenik u putovanja, dobre knjige i ukusnu hranu. Po struci sam master turizmolog. Kao autor ovog bloga i licencirani turistički vodič, želim da razvijem svest ljudi o značaju turističkih kretanja, prvenstveno po Srbiji. Kako bi putovali po Evropi i svetu, potrebno je da prvo upoznamo kvalitete naše zemlje. Pored bloga, moj rad možete pratiti i na društvenim mrežama.