Tuna’nın sol kıyısında, Pančevo şehrinden çok uzak olmayan, Sırbistan’daki Neolitik kültürün en eski arkeolojik alanı bulunmaktadır. Başlangıcı M.Ö. 5.500’e tarihlenen bu kültür, daha sonra kalıntıları nehrin karşısındaki Vinča Köyü’nde görülebilen daha gelişmiş Vinča kültürü ile başarılı olmuştur.
Starčevo, Neolitik insanların en eski yaşam belirtilerinin bulunduğu yerdir. Bölge halkı, tahıl (buğday, arpa ve mısır) yetiştirerek ve başta koyun, keçi ve sığır olmak üzere hayvancılık yaparak hayatlarını devam ettirdi. Çapı 2 ila 6 metre arasında olan elipsoid ve yuvarlak sığınaklar, dönemin insanları için ev oldu. İki sığınakta bulunan sobaların gösterdiği gibi burada yaşadılar, çalıştılar, uyudular ve yemek pişirdiler. Burada sıra dışı ölülerin çarpık bedenlerinin olduğu birçok mezar da keşfedildi.
Burada bulunan taş ve kemikten yapılmış aletler bir zamanlar eşya üretmek, avlanmak ve silah olarak kullanılıyordu.
Starčevo kültürünün sayısız eserleri arasında, özellikle ilgi çekici olan seramik öğeler, modern kaseler veya vazolar ile kolayca karıştırılabilecek kadar ince hazırlanmıştır. Bu zarif seramik öğeler genellikle beyaz, siyah ve kırmızı desenlerle yuvarlaktır.
Starčevo seramikleri, Tuna havzasında, Yunanistan’da ve Orta Doğu’da öncü Neolitik kültürlerin kökeni ve hareket yönleri hakkında daha iyi fikir verdiği için muazzam bir bilimsel değere sahiptir. Burada ortaya çıkarılan eserlerin olağanüstü önemi nedeniyle, Orta Balkanlar’daki tüm Erken Neolitik kültür Starčevo kültürü olarak adlandırılmıştır. Starčevo kültürünün eserleri Belgrad’daki Ulusal Müze’de sergileniyor.