Porodična slava

Većina pravoslavnih hrišćanskih porodica u Srbiji proslavlja slavu – u čast sveca za koga veruje da je zaštitnik njene kuće i porodice i davalac blagostanja.
Slava se sastoji od ritualnog prinošenja beskrvne žrtve i gozbe na kojoj se okupljaju porodica, prijatelji, susedi… Na taj dan pali se slavska sveća, čita se molitva i seče posebno spremljen hleb – slavski kolač. Slavski kolač ukrašen utisnutim simbolima IS HS NI KA, preliva se vinom i seče u obliku krsta, a zatim lomi na četiri dela i podiže uvis uz izgovaranje zahvalnosti svecu i molitve za blagostanje. Hleb, žito i vino simbolizuju krv i telo Hristovo, ali u isto vreme predstavljaju i simbol plodnosti i blagostanja. Ima porodica koje na dan slave slavski kolač nose u crkvu ili zovu sveštenika u svoj dom kako bi on presekao kolač.
Pored simboličke, slava ima i svoju kohezivnu ulogu jer povezuje porodice, srodnike i okolnu zajednicu. Iako vezana za srpsku nacionalnu zajednicu, slavu kao način iskazivanja etničkog identiteta praktikuju i porodice drugih etničkih zajednica u zemlji.

Kolo

Tradicionalna srpska narodna igra – kolo smatra se obeležjem srpskog nacionalnog identiteta. Gotovo da nema osobe u zemlji koja ne zna da igra kolo, jer ovu igru pored srpske izvode i druge etničke i religiozne grupe.
Kolo nastaje kada se nekoliko igrača uhvati za ruke i ritmično izvodeći korake formira lanac polukružnog, kružnog ili vijugavog oblika. Ples obavezno prati muzika bržeg ritma koja se izvodi uz frulu, gajde, violinu, harmoniku, trubu ili u modernijoj varijanti – sintisajzer. Prvi igrač u kolu, nazvan kolovođa, diktira ritam igre.
Kolu se možete pridružiti u svakom trenutku hvatanjem za ruke onih koji u njemu već igraju, zbog čega ova igra omogućava lako zbližavanje i povezivanje ljudi pomažući im da izgrade osećaj zajedništva.

Pevanje uz gusle

Pevanje uz gusle, solističko pevanje narodnih epskih pesama u desetercu,čini deo „živog nasleđa“ Srbije, koje se prenosi s generacije na generaciju, kao veoma važno obeležje identiteta zajednice. Guslanje, kao arhaična forma narodne umetnosti koja promoviše najviše etičke vrednosti, važnost porodičnih odnosa i homogenosti zajednice predstavlja spoj istorijskog pamćenja kolektiva i tradicionalne muzičke veštine. Pevanje uz gusle prisutno je na teritoriji Srbije, kao deo izvođačkih umetnosti i usmene tradicije.

Zlakusko lončarstvo

Zlakusko lončarstvo – izrada posuda za termičku obradu hrane na ručnom vitlu je tradicionalna zanatska veština sačuvana generacijama u selu Zlakusa u zapadnoj Srbiji. Specifičnost ove lončarije, pored izrade na ručnom vitlu, čini materijal od koga se pravi – mešavina gline i mlevenog mineralnog kalcita, koji su dobijeni iz lokalnih nalazišta u selima ove regije. Tradicionalni oblici keramike iz Zlakuse su lonci različitih oblika i dimenzija, od 1 do 100 litara i koriste se uglavnom za kuvanje i pečenje hrane.

Društvene prakse i znanja u vezi sa pripremom i upotrebom tradicionalnog pića od šljive – šljivovice

Kovačičko naivno slikarstvo

Kovačičko naivno slikarstvo obuhvata slikarska znanja i veštine slikara pripadnika slovačke etničke zajednice u Srbiji, prvenstveno u Kovačici. Samouki slikari pod uticajem narodnog stvaralaštva oslikavaju slike i predmete sa motivima narodnog života, ruralne sredine i svakodnevnice, ali i odražavaju odnos pojedinca i zajednice prema prirodi i društvu.
Kovačičko slikarstvo obiluje nostalgičnim i idiličnim temama koje pričaju o prošlosti, životu na ulicama, seoskim dvorištima, radu na poljima, preko ambijentalnih prikaza seoskih soba sa starim ćilimima i predmetima pa sve do slikanja portreta i mrtve prirode.
Motivi seoske sredine i narodne tradicije su prisutniji kod slikara starije generacije, dok mlađi umetnici na svojim slikama, pod uticajima života u urbanizovanijim sredinama, neguju savremenije motive.
Ipak i pored sličnih tema, svaki od slikara u sebi nosi jedinstvenost u motivima ili u likovnom izrazu, u originalnom slikarskom pismu i prepoznatljivom rukopisu.